koord. produkcji Jacek Szerszenowicz
Łódź 2015
ISBN 978-83-60929-45-2
objętość: 88 stron
materiał promocyjny

Album z płytą DVD Między unizmem i sensualizmem.

Animacje filmowe muzyki Zygmunta Krauze

Publikacja z okazji przyznania prof. Zygmuntowi Krauze doktoratu honoris causa Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi.

Publikacja sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego

SPIS TREŚCI
List gratulacyjny JM Rektora
The congratulatory letter of the Rector
Laudacja Luisa Andriessena
Recenzja Prof. Iriny Nikolskiej
Recenzja Prof. Wojciecha Michniewskiego
Ilustracje: fragmenty Kompozycji unistycznych nr 9, 11, 14, 13, 12 Władysława Strzemińskiego oraz Pięciu kompozycji unistycznych Zygmunta Krauze
Jacek Szerszenowicz – Unizm i sensualizm w muzyce Zygmunta Krauze
Jacek Szerszenowicz – Unism and sensualism in Zygmunt Krauze’s music
Jacek Szerszenowicz – L’unisme et le sensualisme dans la musique de Zygmunt Krauze
Jacek Szerszenowicz – Unismus und Sensualismus in der Musik von Zygmunt Krauze

PŁYTA DVD
Między unizmem i sensualizmem. Animacje filmowe Waldemara Czechowskiego, na podstawie Kompozycji unistycznych i Powidoków Władysława Strzemińskiego oraz Pięciu kompozycji unistycznych i Stone Music Zygmunta Krauze

FRAGMENTY PUBLIKACJI

Zygmunt Krauze jest osobowością niezwykle kreatywną. Inwencja twórcza i zasady stylu organicznie wiążą się w jego utworach z kompozytorską intuicją, która, jak mi się wydaje, podyktowana jest jego własnym subtelnym słuchem muzycznym. To, co – obok subtelności i wrażliwości słuchowej – kojarzy mi się z jego muzyką, to niezwykle piękny koloryt brzmienia. Wszystko to sprzyja powstawaniu niezwykłej ekspresji muzycznej. Właśnie ekspresja, jej ciągłe poszukiwanie jest (według słów artysty) głównym celem twórczości autora Terra incognita. Dlatego w ewolucji jego sztuki sprawy stylu stają się drugorzędne. Na pierwszym planie zawsze pozostaje poszukiwanie nowych typów, niuansów i detali ekspresji. I pod tym względem Krauze wyróżnia się na tle wielu innych kompozytorów.

Recenzja Prof. Iriny Nikolskiej

Zygmunt Krauze postrzegany był zawsze jako postać związana z awangardą, rzecz jasna w czasach, kiedy pojęcie awangardy jeszcze coś znaczyło. Istotnie, w swoich kompozycjach wielokrotnie otwierał Krauze jakąś nową, ważną perspektywę artystyczną czy warsztatową. Nie był jednak nigdy typem awangardzisty. Awangardzisty-misjonarza, awangardzisty posłanniczego ani, uchowaj Boże, awangardzisty-doktrynera. To, co nowe i odważne, w jego twórczości zdawało się równocześnie proste i naturalne, w pewien sposób skromne, nie nadawało się na sztandary bądź manifesty. Wynikało jak gdyby z osobistej, prywatnej otwartości na radość formułowania czegoś nowego, na radość i swobodę tworzenia.

Recenzja Prof. Wojciecha Michniewskiego

Adaptując idee unizmu malarskiego do potrzeb kompozycji muzycznej Krauze przyjmuje zasadę tworzenia sytuacji dźwiękowych, w których nie ma podziału na tło i figury ani istotnych zmian znaczących dynamikę rozwoju. Zgodnie z tym założeniem kompozycja unistyczna […] w pierwszych sekundach swojego trwania przedstawia całość – całe spektrum, wszystko to, co ma być do końca w tym utworze.

Jacek Szerszenowicz